transmongolie express

Hallo allemaal,

Het grote avontuur begon allemaal 2 wekengeleden in Moskou. Wat een geweldige stad is dat zeg! Met heel veel mooie gebouwen. De eerste dag dat ik er was vroeg ik in de metro de weg aan iemand (hier kom ik later op terug) en toen liet ze me gelijk alle leuke plekken van de stad zien. We zijn naar het rode plein, kremlin, arbat street en een kathedraal geweest. De meest toeristische plekken van Moskou zeg maar. Zeker een aanrader!
De volgende dag ben ik vast gaan zoeken naar waar het treinstation is zodat ik niet op de dag zelf hoef te zoeken. Zo stond ik dus eerst op de verkeerde plek waar een soort van Kermis was, maar behalve de schiettent, de popcorn tent en een paar hot dog tenten was alles dicht. Later wel het treinstation gevonden.
De derde dag ben ik de universiteit gaan bekijken en ben ik langs Moscow canal gelopen. 's Avonds met een groep Russen uit het hostel uit eten geweest en nog een keer naar het rode plein geweest en daar de wisseling van de wacht gezien. Maar dit keer was het rode plein afgesloten. Ik wilde er nieuwe foto's van maken want mijn geheugenkaart had er geen zin meer in (heb ook een nnieuwe moeten kopen), maar dat ging dus niet door.

Uitvissen hoe de metro haltes hier werken heb ik 2,5 dag over gedaan. Elke metrolijn heeft een andere kleur (en een naam die ik niet uit kan spreken). Als er bijvoorbeeld een rode streep op de muur staat met een pijl denk ik dat je dus die kant op moet lopen voor het perron waar de rode metro stopt. Als er in het midden van het perron een groot bord hangt met een bruine streep denk ik dat je op het juiste perron staat. Dit is dus precies andersom, de streep met pijl geeft de rijrichting aan. Maar de meeste haltes zijn heel mooi, wat het al een attractie op zich maakt.

In het hostel heb ik geen andere backpackers ontmoet maar voornamelijk Russen die er heen gaan om bijvoorbeeld in Moskou te werken en dan in een hostel gaan wonen.
Wat ik ook wel grappig vind is alle gesprekken die ik hier via Google vertalen voer, want ze spreken hier niet allemaal Engels.

De volgende dag begon de grote treinreis van Moskou naar Irkutsk. Deze rit duurde 4 dagen. De eerste dag ook alleen andere Russen ontmoet. De gesprekken beperkten zich nu tot de grote stations want verder was er geen Internet en dus ook geen Google vertalen. In die trein wordt ook veel eten gedeeld en mensen zaten veel aan de instant noodles. Zelf had ik stroopwafels mee die wel in de smaak vielen. De tweede dag kwam er nog een Nederlands stel (Ed en Nicolette) in de trein met wie ik veel lol heb gehad. Zo hebben we de andere reizigers ook bijnamen gegeven: de dikke rus en de onderbroekrus. Hij liep de hele dag in dezelfde onderbroek, maar liet hem wel af en toe doorluchten door in zijn onderbroek naar buiten te gaan met -2. Als de trein stil staat kan je af en toe naar buiten om eten en drinken te kopen en soms souvenirs. De dikke rus had allemaal souvenirs en een fles bier voor me gekocht. De eerste dag had er ook al een rus een fles bier voor me gekocht. Ik zat daar goed ;)
Het landschap leek de eerste drie dagen veel op de Veluwe. De laatste dag werd het anders, toen leek het een beetje op de duinen van Texel, maar dan besneeuwd. Ook wel een keer lekker; dat je in de trein zit en het gaat sneeuwen en je hoeft niet over alternatief vervoer in te zitten.
Gedurende de hele rit wordt er Moskou tijd aangehouden, dus dan wordt het al donker om half 3 op een gegeven moment. In de trein lopen de mensen ook de hele dag in joggingbroek en een makkelijk shirt en slippers. Zodra ze binnen zijn kleden ze zich om en ze trekken pas weer gewone kleding aan als ze er bjna uit moeten. Ook snappen de locals niet waarom we voor de lol in die trein gaan zitten zo lang.

Ik heb ook nog mijn vinger verbrand aan heet water. Normaal stop ik hem dan 10 minuten onder de lauwe kraan en het is over, maar daar werd ik nu bij vandaan getrokken. De providnatsa (treinconductrice) smeerde er van alles op. Toen ik dacht dat het voor haar klaar was heb ik er een natte doek omheen gedaan en later vaseline op gesmeerd waardoor het geen pijn meer deed. Toen de trein stil stond, stond er opeens een dokter voor me neus, die ik maar weer heb weggestuurd. Er zit nu nog steeds een blaar maar het doet geen pijn.

Aangekomen in Irkutsk ben ik op zoek gegaan naar een hostel. De eerste was niemand anders en bij de tweede werd me aangeraden om naar Listvyanka te gaan, daar was ook een hostel van dezelfde hostel owner. Listvyanka is een plaats direct aan het baikalmeer. Het bestaat uit een weg langs het meer en een paar weggetjes de berg op. Me hostel zat een kilometer de berg op. Deze is helemaal van hout gemaakt. De omgeving hier is heel mooi, het meer en bergen.
In dit hostel waren wel andere backpackers. Twee Portugezen hadden voor me gekookt. De volgende dag zijn we naar een vismarkt en een uitzichtpunt op een berg gegaan. Heel mooi. Bij de vismarkt hebik uiteraard Omulvis gekocht uit het baikalmeer. Die avond waren we met een hele groep uit het hostel, was hartstikke gezellig! We wilden nog ergens heen maar alles is hier vroeg dicht.
De volgende dag ben ik met 2 Duitsers naar de top van een berg gegaan en naar een kerkje. Het was deze dag hartstikke koud, mijn voeten vrofen er bijna vanaf geloof ik. Verder is het me tot nu toe wel mee gevallen met de kou. Die avond weer een biertje gefaan met andere mensen uit het hostel. De volgende dag ben ik met ern Argentijn en Canadees uit het hostel teruggegaan naar Irkutsk. Die avond bij het station gegeten en toen was het al weer tijd voor de volgende treinreis: van Irkutsk naar Ulan Batar in Mongolië.

Op het treinstation kwam ik hetzelfde Nederlandse stel al van de vorige treinrit weer tegen. We zaten weer in hetzelfde wagon. Ik deelde mijn coupé met iemand die de hele tijd zat te bellen met 1telefoon en met een andere te tikken en volgens mj met zijn telefoon aan zijn oor in slaap is gevallen. Hij had in Amerika gewoont, maar sinds hij in Rusland woont was hij vergeten hoe je Engels moet praten, kwam ik achter via Google vertalen.
De volgende dag was de grensovergang. Dit betekent 8 uur stil staan op het station. De eerste 2 uur hiervsn mochten we naar buiten en hebben we even in een grensstadje rondgelopen. Mooie omgeving maar veel was er niet te beleven. We wilden weer terug de trein in maar toen zagen we hem langzaam wegrijden met onze spullen er nog in. Gelukkig kwam hij op een ander spoor weer terug, onze wagon was de enige die de grens over ging. In de trein moesten we 6 keer ons paspoort laten zien. Ook kwam er nog een drugshond langs en werd er met een blauwe lamp in de wagons geschenen.Op een gegegeven moment zaten wij in de trein en zagen we onze paspoorten een immigratie gebouw in verdwijnen. Ed had nog een mooie uitspraak: over 20 minuten gaan we rijden, met of zonder paspoort. Mijn tas moest ook nog open en kon meteen weer dicht. Gelukkig gingen wemet ppaspoort, voorzien van de nodige stempels, weer rijden, nadat we ook nog allerlei formulieren in hebben gevuld. Ik heb er de nacht daarna over gedroomd.
We hadden ook nog een hoop lol om een Mongolier die behoorlijk dronken was en een doorgerookte stem heeft. Sommige woorden die hij zei leken op Nederlandse woorden. Zo wilde hij een aansteker en een sigarendoos.
Dat er in de Russische treinen Moskou tijd gebruikt wordt was ons bekend, maar dat er in UB Irkutsk tijd (een uur later) werd gebruikt was ons niet bbekend. Maar we werden gewekt door de providnatsa. Die dronken man bleef maar liggen terwijl ook hij eruit moest. Op stations worden de wc's gesloten en hij moest nodig naar de wc, dus gebruikte de vuilniszak daarvoor, de avond tijdens de grensovergang.

We kwamen heel vroeg aan in UB. Op een tijdstip dat er nog niks open is. Ik ben toen met Ed en Nicolette meegegaan naar het Terelj park waar we in een gertent geslapen hebben voor 2 nachten. Wel wat duurder maar was het zeker waard. Inclusief eten, wat overigens lekker was. Dat had ik hier niet verwacht na alle verhalen over yak, maar dat hadden ze gelukkig niet. De eerste dag zijn we naar turtle rock geweest. Hier heb ik me door een hele nauwe spleet gewurmd, maar wat was het uitzicht mooi! Daarna naar een klooster geweest met onderweg allemaal wijsheden. Ook hier een hele mooie omgeving.
De volgende dag zijn we gaan paardrijden, wat wel leuk was alleen er zit geen links, rechts, gas of rempedaal op. We zijn beide middagen een berg op gelopen.
's Nachts gooien ze hout in de kachel dat je eerder je bed uit zweet dan dat je het koud krijgt.

De volgende dag terug gegaan naar UB. Hier heb ik wat rondgelopen maar verder niet veel gedaan. Morgenochtend vroeg vertrekt me trein naar Datong in China.

Het backpacken bevalt me dus goed.

Kusjes Amanda